Western Australia Deel 2

Western Australia deel 2

Monkey Mia
Nadat we Denham hadden verlaten zijn we naar Monkey Mia gereden. Bij Monkey Mia hadden we een kampeerplaats voor een paar nachten. Wat wel grappig is, is dat we voor 16 dollar pp konden kamperen of voor 20 dollar pp een maaltijd konden afhalen met een biertje en gratis kamperen. Die keuze was snel gemaakt natuurlijk… in een dunbevolkt gebied zoals de Shark bay regio kun je voor 8 dollar nog niet eens een brood met beleg kopen voor met zijn tweeën. Dus ’s avonds zijn we heerlijk uit eten geweest met zijn tweeën wat verbazend goed was.
Na het eten zaten we met een drankje op het strand te kijken naar de zonsondergang. Nadat de zon onder was liep iedereen van het strand af en zaten we zo goed als alleen op het strand. Niet lang nadat iedereen weg was zagen we plots een vin boven het water uitsteken. Wat bleek, er zwom een groep dolfijnen nog geen drie meter van ons vandaan langs de kust! Superleuk! We bleven heel stil zitten en de dolfijnen zwommen voor onze neus rond en kwamen steeds dichter bij.

De volgende ochtend zijn we naar een dolfijnensessie geweest dat op een klein afgezet gedeelte van het strand plaatsvindt naast de stijger. Hier kwam een grote groep mensen op af die allemaal opdringerig met hun camera’s stonden te zwaaien. Het was mooi weer en er waren 16 dolfijnen naar de sessie toe gezwommen vanuit zee. Dit was het grootste aantal in de hele week. Er was dus genoeg om te zien. Het aantal dolfijnen varieert want het zijn wilde dolfijnen en die komen niet altijd opdagen. Tijdens de sessie mochten we tot de knieën in het water staan en kregen we informatie over de dolfijnen die na een tijdje nieuwsgierig naar ons toe kwamen zwemmen. Daarna moest iedereen het water uit omdat de voersessie begon. De dolfijnen werden gekoppeld aan een vrijwilliger voor het voeren. De vrijwilligers kozen mensen uit om een dolfijn te voeren. De dolfijnen die gevoerd werden waren alleen de volwassen vrouwelijke dolfijnen. We hebben heel goed de dolfijnen van dichtbij kunnen bekijken en hebben hier heel veel foto’s van gemaakt. Kristien heeft zelfs een dolfijn gevoerd bij een tweede sessie. Super awesome! Rond de voersessie kwam er ook een aantal pelikanen het strand op om te kijken of ze een vis van de dolfijnen konden roven. Ook leuk om deze grote vogels van een meter afstand te kunnen bekijken.

We zijn nog een aantal dagen bij Monkey Mia gebleven op de camping. Hier zijn we even lekker bijgekomen van het rijden door de bloedhete binnenlanden. We zaten geregeld met onze mobiele telefoons en laptop bij de balie om gebruik te maken van de wifi verbinding en vooral om mee te kunnen genieten van de airco. Bij het kampeerveldje werden we vaak geplaagd door emu’s die op zoek waren naar een lekkere snack. Veel toeristen lieten hun eten slingeren en daar maakte deze brutale beesten dankbaar gebruik van. Ze roofden zelfs de kofferbak van mensen leeg die hem open lieten staan. Emu’s zijn net zo groot als ons en hebben grote poten waar ze mee kunnen trappen en een grote snavel om mee te pikken, dus je moet wel voorzichtig zijn. Het valt dan ook niet mee om ze weg te jagen, maar al schreeuwend op ze afspringen helpt altijd.

Behalve dolfijnen spotten hebben we nog meer gedaan bij Monkey Mia. We hebben een zijltocht geboekt om op zoek te gaan naar local wildlife en natuurlijk even lekker uit te waaien. De zijltocht was op een megagrote catamaran. Tijdens de tocht zijn we een aantal zeeschildpadden tegengekomen die echt razendsnel wegzwommen onderwater. Ook hebben we dolfijnen zien opspringen naast de boot. Maar hetgeen waar we echt naar opzoek waren, waren dugons. Dugons zijn … die leven van zeegras in ondiep water.

De dag na de zijltocht zijn we ’s morgens naar de dolfijnen gaan kijken vanaf de stijger. Onder de stijger zwom een zeeschildpad rond die zijn schild aan het schoonschrapen was tegen de houten balken van de stijger. Dit was veel interessanter dan al de dolfijnen, want deze kans hadden we nog niet eerder gehad!
De rest van de dag hebben we lekker relaxed rond het zwembad gehangen en onze boeken The Hobbit en Star Wars gelezen. Die avond zijn we weer met de catamaran de zee opgegaan om te kunnen genieten van de zonsondergang. Dit was erg mooi om te zien vanaf de zee.

Exmouth
Na een geweldige tijd te hebben gehad in Monkey Mia zijn we op weg gegaan naar Exmouth. Tijdens onze rit naar Exmouth zijn we veel verschillende landschappen tegengekomen die variëren van doge kale vlaktes met witte zoutvlakken tot aan groene velden vol met termietheuvels. Het klimaat veranderde van warm en droog naar tropisch.

Cape Range National Park was onze eerste stop rondom Exmouth. Hier hebben we verschillende lookouts bezocht om te genieten van mooi uitzicht. Zo bleek er een mooi groen meer met een vogelspot hut te zijn midden in de kurkdroge omgeving zoals de rest van het park. Hierna zijn we op zoek gegaan naar een kampeerplaats. Helaas was de eerste campsite waar je ook goed kunt snorkelen al vol. Hier zijn we maar gewoon even gestopt om over het strand te lopen en om te snorkelen. Tijdens het snorkelen had Ben een vinger open gehaald aan een vlijmscherp stukje koraal dat verstopt zat tussen het witte zand op de bodem. Lekker hoor, halve vinger open… Gelukkig was BHV’ER Kristien er om te helpen! 


Na het zwemmen/snorkelen zijn we naar de watertap in het park gereden om ons even af te spoelen. Met tropische temperaturen is het niet echt bepaald lekker om met een plakkerige zouthuid te slapen in de auto. Eenmaal aangekomen bij de watertap zagen we een stuk of 20 kangoeroes zitten die met de temperaturen van rond de 50 graden blijkbaar niet meer wisten waar ze moesten drinken. Ondanks dat we aan kwamen rijden met een grote witte SUV, leken de kangoeroes niet erg onder de indruk te zijn van onze aanwezigheid. Ze bleven zelfs gewoon voor ons op de gravelweg liggen. In de pijpleiding van de watertap zat een klein scheurtje waar de kangoeroes hun water kwamen halen. Toen we ons aan het afspoelen waren bij de tap kwamen ze nog dichterbij om een slokje mee te kunnen pikken wat erg leuk was.
Op een begeven moment zat Ben op het muurtje van de watertap en zaten de kangoeroes recht naast hem te drinken. Toen Kristien op het muurtje ging zitten toen gingen de kangoeroes opeens allemaal voorzichtig wat aan de kant. Dit bleek niet door Kristien te komen, maar door een grote Emu die ook op zoek was naar wat te drinken. De emu was wat voorzichtig om Kristien heen aan het lopen en besloot uiteindelijk om maar niet van de tap te drinken. In plaats daarvan ging hij het gevecht aan met de grootste kangoeroe van de groep. Na een paar keer door de snavel van de emu gepikt te zijn moest de kangoeroe het afleggen en zakte de emu door zijn poten om te drinken bij het lek in de waterpijp. Zeer apart! We hebben hier een prachtige zonsondergang gehad samen met de kangoeroes, emu en wat roze kaketoes! Daarna zijn we met 20Kmpu voorzichtig door het pikke donker naar onze campsite gereden.

Whale shark snorkel
Één van de gaafste dingen die we allebei hoog op het verlanglijstje hadden staan was zwemmen met whalesharks. Na een tijdje verschillende folders van verschillende organisaties te hebben vergeleken, hadden we besloten om met ProDive op pad te gaan. De voornaamste reden was de garantie dat we ze zouden zien, want dat was wel een vereiste omdat het heel vroeg in het seizoen was. Het zien is zeker gelukt!
Onze dag begon dat we opgehaald werden bij de Vlamingh head lighthouse caravan park waar we een plekje hadden om te kamperen. Tijdens de rit in het busje op weg naar de boot kregen we informatie over whalesharks over hoe ze te benaderen(Of ontwijken) etc. Later zou een complete uitleg volgen op de boot. We hadden geluk want we waren met een kleine groep van slechts 10 mensen want dat is het aantal dat maximaal in het water mag zijn tegelijkertijd. We hoefden dus niet af te wisselen met anderen. Buiten dat was het een prachtige dag qua weer, het was zonnig zonder ook maar een wolkje in de lucht en het water was extreem helder.
Na een tijdje te hebben gevaren en een uitleg gehad te hebben konden we eindelijk iets doen. We begonnen namelijk met een snorkel rond het inner Ningaloo Reef. Kristien was direct met de groep het water ingegaan voor de snorkel. Ben had geboekt voor observatie omdat zijn hand nog open lag van het koraal van een aantal dagen terug. Omdat er vanaf de boot niet veel te zien viel had Ben omgeboekt naar snorkel. Na zijn hand driedubbel dik waterdicht te hebben verpakt, kon Ben uiteindelijk alsnog het water in. Tijdens de snorkel in het inner reef waren er enorm grote koraal bommies te zien van gekleurd koraal zover je kon kijken. Hier zwommen enorm veel kleine visjes rond en ook een mooi geel zeepaardje. Echt waanzinnig!
Wat enorm eng was, was dat tijdens het snorkelen er een enorme donkere gedaante onder Kristien zwom. Nadat Kristien gebaarde naar de instructeur van wat is dat voor iets, gebaarde hij in paniek om naar hem toe te zwemmen. Het bleek een grote gevaarlijke haai te zijn. Oeps!
Om 10 uur ’s morgens ging het whaleshark spotter plane de lucht in om te kijken waar de whalesharks zich op dat moment bevonden. Nog geen 5 minuten nadat het vliegtuigje in de lucht was kregen we al een signaal door om ons klaar te maken om het water in te springen. Hier hadden we die ochtend voor geoefend na de snorkel. Moet je je voorstellen dat je zenuwachtig en enthousiast achter in een boot zit in een wetsuit met je masker op en flippers aan terwijl de boot zich naar de locatie toe haast. Op het moment dat de boot stil staat springt de spotter het water in om te kijken welke kant de whaleshark opzwemt en geeft hij het sein om naar hem toe te zwemmen.
Iedereen laat zich dan zachtjes maar snel in het water zakken om vervolgens zo snel mogelijk naar de spotter toe te zwemmen. Eenmaal in het water rondom de spotter keken we vol spanning naar beneden om te kijken of we iets zagen. In de verte kwam een grote donkere gedaante van ongeveer 6 meter onze kant op zwemmen. We hielden onze adem in tot de whaleshark ons voorbij was gezwommen. Echt letterlijk adembenemend mooi! Daarna moesten we flink doorzwemmen om de whaleshark bij te houden. Na 20 minuten werd de whaleshark door de spotter overgedragen aan een andere groep van een andere touroperator. In de tussentijd werden wij opgepikt door onze boot en konden we even op adem komen, ten minste dat dachten we! Ons spotterplane had alweer een andere whaleshark gevonden, dus we moesten meteen klaarmaken om weer het water in te gaan.
In totaal hebben we gezwommen met zes verschillende whalesharks variërend in lengte van 6 tot met 9 meter lang. We zijn in totaal zeker 10 keer het water in geweest om met whalesharks te zwemmen voor tussen de 10 en 20 minuten. We waren kapot! Maar het was het helemaal waard!
Omdat het zulk mooi weer was hebben we aan het eind van de dag ook nog een driftsnorkel gedaan op het outer reef. De kapitein van het schip dropte ons af aan de ene kant van het rif zodat we met de wind mee over het koraal heen konden drijven terug naar de boot die in de tussentijd naar de andere kant was gevaren. Ook tijdens deze snorkel kwam er nog een verassing van 3 meter lang onder ons doorzwemmen. Iedereen dacht in de eerste instantie dat het een mantaray was vanwege de kleur, maar het bleek een enorme haai te zijn! Gelukkig was het dit keer geen gevaarlijke haai en was ie ook niet geïnteresseerd in ons. De dag hebben we afgesloten met een biertje op de boot. Lekker en welverdiend vonden we zelf! De dag daarna hebben we de foto’s opgehaald die de spotter had gemaakt tijdens onze snorkel. Leuk om het later nog even na te kijken.

Yardie Creek
Na de whaleshark snorkel zijn we nog een keer het Cape Range national park in geweest om naar Yardie Creek te gaan. Dit is een riviertje dat van het park naar zee loopt, maar voor het grootste gedeelte van het jaar gescheiden is door het strand. We hebben hier een wandeling gedaan in de kokende hitte. De paden waren stijl en rotsachtig en er was een aardige afgrond, maar het uitzicht was er prachtig. Zo was het riviertje van bovenaf te zien omringd door grote rode rotspartijen.

Zandstorm
Na alle leuke dingen gedaan te hebben die we wilde doen rondom Exmouth, hadden we besloten om terug richting Perth te rijden door de outback. Toen we in de buurt van de Kennedy Ranges waren was er slecht weer voorspeld. Er werd veel regen afgegeven. Om deze reden hebben we besloten om dezelfde route langs de kust terug te rijden. Toen we onderweg waren hadden we niet zozeer last van de regen maar meer van een zandstorm. We reden op een zonnige weg en binnen een paar seconden zagen we geen moer meer. Het was net of we door dikke mist heen reden, maar het was het rode zand uit de omgeving dat opwaaide. Na een tijdje was het ook net zo snel weer verdwenen en konden we onze weg richting Perth zonder problemen voortzetten.

Margareth River
In Perth hadden we besloten om naar het national park rondom Margareth River te gaan. Dit ligt een paar honderd kilometer onder Perth. In het national park zijn we naar verschillende lookouts geweest en hebben we de grotten bezocht. We hebben bij het visitor information center meteen een pas gekocht om drie verschillende grotten te kunnen bezoeken.
We zijn als eerste naar de Lake Cave gegaan. Dit was een tour door de grot met een gids. De grot was niet groot maar was wel erg mooi. Het meest bijzondere wat we in de grot hadden gezien was een zwevende tafelformatie boven het water die is ontstaan vanuit een stalagmiet en stalactiet die in elkaar overliepen boven het wateroppervlak.
Na de Lake Cave zijn we doorgereden naar de Mammoth Cave waar we zonder gids doorheen mochten lopen. We kregen een koptelefoon met een cassetterecorder mee voor informatie tijdens de wandeling. Het leuke van de wandeling door deze grote grot was dat we lekker onze tijd konden nemen om alles rustig te bekijken. Wat we erg mooi vonden in deze grot was de rotsformaties die leken op een enorme verzameling spierwitte (Miniatuur)bomen. Wat ook erg mooi was, was een rots die leek op een enorme slagroomsoes met glinsterend poedersuiker volgens Kristien. Deze grot had zoveel verschillende rotsformaties, dat we niet genoeg tijd meer hadden om de laatste grot te bezoeken. Dus dit stond op het programma voor de volgende dag.

De volgende dag zijn we naar de Jewel Cave gegaan. Dit was de grootste grot van allemaal met de meeste variatie. Wat leuk was om te zien waren de boomwortels die door de rotswand naar beneden de grot in liepen. Ook had deze grot een rotsformatie die leek op een glimmende heuvel met sneeuw. Het mooiste in deze grot was de rotsformatie over een hele wand die op koraal leek. Ze hadden hier verschillende lichten op geplaatst die het nog mooier lieten lijken.

Wave Rock
Na Margareth River zijn we doorgereden naar Wave Rock. De naam zegt het eigenlijk al, een grote rots in de vorm van een golf. Hier hebben we ons uiteraard tijden vermaakt door als surfers te poseren op de rotswand. Hij was zo groot dat we er ook een wandeling overheen konden maken. Aan de andere kant van Wave Rock was Hippo Rock, dit was een grote rotsformatie die leek op de bek van een nijlpaard. Erg grappig.
Onze laatste stop in de buurt van Wave Rock was een zout meer dat veel zouter is dan de dode zee. Het was wat aan de koude kant, dus we hebben er niet zelf in gelegen wat wel kan. Het meer ziet er alleen niet erg fris uit, het heeft namelijk een felle gifgroene kleur.

Perth
Terug naar Perth om onze auto in te leveren. Op de parkeerplaats hebben we de auto gewassen met colaflessen die we onderweg met water gevuld hadden. Dit was wel nodig want onze witte auto was helemaal rood van het zand dat er aangekleefd zat.
In Perth zijn we nog een aantal dagen bijgekomen in een hostel in afwachting op onze vlucht naar Indonesië.

LINK NAAR FOTO'S: (Selecteer de link met de muis, kopieer en plak vervolgens in de adresbalk van de webbrowser.)

https://picasaweb.google.com/100598743371805187490/WesternAustraliaPart2?authuser=0&authkey=Gv1sRgCJzxgbGkweCkdA&feat=directlink