South Australia

South Australia

Een week na de jaarwisseling zijn we met de nachtbus van Melbourne naar Adelaide in South Australia gereden. Een ongeveer 10 uur durende reis met de Firefly Express die vrij relaxed reed.
Eenmaal aangekomen in Adelaide zijn we met onze zware bepakking naar het hostel gelopen dat we op internet opgezocht hadden. Toen we daar aankwamen bleek dat het vol zat en dat de eigenaar de website niet goed had bijgewerkt. Omdat we kapot waren van het hele eind lopen zijn we naar het eerste dichtstbijzijnde hostel gelopen. Dit hostel was goedkoop en zat aan een mooie locatie, maar was helaas supergoor, dus dat was maar iets voor één nachtje. Omdat we s’ morgens om 6 uur aankwamen hadden we nog genoeg tijd om de rest van de dag iets leuks te doen. Dit hebben we gedaan, we zijn naar Rundle Mall gelopen wat het grote winkelcentrum is van Adelaide. In Rundle Mall hebben we winkeltjes gekeken en wat boodschappen gedaan voor avondeten. Het vieze hostel waar we zaten zat naast een mooi park, dus daar hebben we wat gegeten. De avond hebben we op het balkon gezeten van het hostel, het enige deel van het hostel dat wel schoon was. Hier hebben we onder het genot van wat fruit uitgezocht waar we de volgende dag heen zouden gaan.

De volgende dag zijn we naar een ander hostel gegaan, waar we wel fatsoenlijk konden koken en douchen. Dit is in Adelaide onze uitvalbasis geworden om leuke dingen te gaan doen.

Glenelg beach
Vanaf ons nieuwe hostel konden we binnen 10 minuten naar de tram lopen om vervolgens naar het strandplaatsje Glenelg te gaan. Volgens een Indiër in ons hostel was de tram gratis, maar dat had hij niet helemaal goed… Toen wij in de tram zaten viel het op dat op begeven moment mensen aan het inchecken waren met een OV kaart. Het bleek dat alle haltes in Adelaide centrum en Glenelg gratis waren maar de haltes daar tussenin niet! Dus op de terugweg maar even een kaartje kopen, want een boete van honderden dollars riskeren is dat niet waard. Toen we aankwamen in Glenelg bleek het een klein gezellig dorpje te zijn met veel uitgaansgelegenheden en winkeltjes. Vanaf het centrale plein zijn we naar de pier gelopen waar mensen aan het vissen waren op inktvis. Hier zaten we vol bewondering te kijken hoe Aziaten de vissen uit het water sleurden en in een bak met ijs kwakten, waarna de volgende Aziaat deze met de fiets op kwam halen. Na wat rondgewandeld te hebben in het plaatsje en een Waffle Cone Carmel te hebben gehaald bij de Mac, zijn we op het strand gaan genieten van de zonsondergang. Tijdens ons verblijf in Adelaide zijn we nog vaker naar Glenelg geweest zoals tijdens Australia Day (gratis OV)  en gewoon om af te koelen en te zonnen. Want tijdens ons verblijf in South Australia hadden we te maken met een Australische hittegolf, wat inhoudt dat de temperatuur boven de 40 graden is voor langere tijd.

Botanische tuin
Omdat het 45 graden was hadden we ons voorgenomen om iets te doen wat niet veel inspanning vereist. Daarom zijn we naar de botanische tuin van Adelaide geweest. Hier waren kassen met tropische planten waar het binnenin koeler was dan buiten. In de botanische tuin hebben we rondgewandeld en rustig op een bankje gezeten bij een waterstroompje. Op het bankje hebben we papegaaien en andere vogels gespot die zich zoals gewoonlijk niet wilden laten fotograferen.
Tegen sluitingstijd wilde we met de bus terug, maar ja… Australië… daar zijn de buschauffeurs blijkbaar vrij na 6 uur s’ avonds en mochten wij het hele eind teruglopen in de kokende hitte. Al met al hadden we een leuke dag gehad.

Port Elliot
Na het weerbericht te hebben bekeken voor de komende week hadden we besloten dat het beter zou zijn als we het warme centrum van Adelaide zouden ontvluchten. Het weerbericht toonde aan dat de temperaturen tussen de 40 en 50 graden zouden blijven voor deze week. Daarom hebben we een hostel uitgezocht in het plaatsje Port Elliot, met uitzicht op zee en het strand op loopafstand. Toevallig had Ben een tijdschrift bij zich vanuit Nederland waar dit gebied, de Fleurieu Peninsula stond beschreven.(Bedankt tante Anja) Dus vanaf Adelaide zijn we met de bus naar Port Elliot gereden wat ongeveer drie uur duurde. Toen we de aardige buschauffeur hadden uitgezwaaid kwamen we er achter dat we iets waren vergeten… Het is blauw met wit in de vorm van een kubus en heeft twee hengsels. Juist! Onze Aldi koeltas vol met eten! Na elkaar te hebben beschuldigd zijn we naar het hostel gelopen.
De man achter de balie van het hostel was superaardig en die belde uit zichzelf de busmaatschappij op om te vragen of de buschauffeur nog terug zou komen diezelfde dag. En ja, na twee uur zou dezelfde bus terugrijden naar Adelaide en konden wij onze tas weer oppikken.

Het hostel, waar in de woonkamer met grote letters de geschiedenis van het hostel op de muur stond geschreven en eindigde met “A home away from home” was ook echt een thuis ver weg van huis voor ons. Het mooiste hostel waar we tot nu toe waren geweest met een mooie grote woonkamer met huiselijke sfeer, televisiekamer met gitaar, mooi groot terras en een grote schone keuken. Alleen jammer dat het het enige hostel in de omgeving was en dat het was volgeboekt na drie dagen! Omdat we het zo naar ons zin hadden, stonden we iedere ochtend en avond bij de balie om te vragen of er al een plekje was vrijgekomen, zodat we langer konden blijven.

Horseshoe Bay
Het hostel in port Elliot lag aan Horseshoe Bay, een baai in de vorm van een hoefijzer waar in het verleden veel schepen zijn gezonken. In de baai liggen ongeveer 7 scheepswrakken. Vanaf het hostel was het slechts een paar minuten lopen naar het strand en dus heerlijk om even een duik te nemen voor verkoeling. Ben heeft geprobeerd om te snorkelen naar de wrakken, maar helaas was het water te troebel om goed te kunnen snorkelen. Best vaag want vanaf een afstandje ziet het er uit als helder en blauw water.
Lang op het strand blijven in de zon was niet mogelijk vanwege de warmte. Af en toe droegen we zelfs een dik vest(met 40+ Graden) om niet te verbranden.

Aan de andere kant van de baai waren allemaal rotsen van graniet. Hier hebben we s’ avonds kunnen genieten van een mooie zonsondergang. Na de zonsondergang op die betreffende dag bleef het licht tot een paar uur nadat de zon al onder was gegaan. De zon was onder en aan de andere kant scheen de maan fel op de zee waardoor het echt licht bleef alsof het overdag was.

Victor Harbour & Granite Island
Voor de volgende dag hadden we een uitstapje gepland naar Victor Harbour om Granite Island te bezoeken. We hadden de bus van rond 9 uur s’ morgens naar Victor Harbour genomen omdat er maar 3 bussen op een dag rijden en we er lekker vroeg bij wilde zijn. Vanaf Victor Harbour moesten we over een enorm lange stijger lopen om op Granite Island te komen. Op normale dagen schijnt er een paardentram te zijn op de stijger tussen de haven en het eiland. Onderweg naar het eiland was het al enorm warm en dan was het nog maar half 10 s’ morgens! Toen we op het eiland waren hebben we een wandelroute gedaan over het hele eiland met verschillende uitzichtpunten. Het eiland is mooi qua natuur met enorme rotsen van graniet die een fel oranje kleur hebben. Halverwege op het eiland kookten we weg van de hitte en hadden we besloten zo snel mogelijk verkoeling op te zoeken. Terug over de lange stijger, door Victor Harbour naar de airco in het winkelcentrum. Hier hadden we wat lekkere cheese&bacon rolls gehaald voor lunch en twee grote flessen met limonade. Nadat we wat gegeten hadden zijn we teruggegaan naar het strand om in de schaduw te gaan zitten van de stijger. Met de temperatuur die tegen de 50 Graden aanzat was ons drinken in de schaduw onder de stijger vieze zoete thee geworden. Gelukkig hadden we verkoeling van de zee!
Die avond zijn we met een Nederlander en een Zweed met de auto teruggegaan naar het eiland om wildlife te spotten. Das stukke makkelijker dan met een bus die maar drie keer op een dag rijdt. Eerst hebben we genoten van een prachtige zonsondergang vanaf het eiland tijdens dezelfde nu iets koelere wandeling. Ons doel was om pinguïns te spotten dus de ogen waren allemaal gericht op de kustlijn. Na de zonsondergang werd het al snel donker en werd het wat moeilijker om alles goed te kunnen zien. Het eerste dier wat we tegenkwamen waren possums, die zitten er veel op het eiland maar die komen pas s’ nachts tevoorschijn. Na het halve eiland afgelopen te hebben hadden we nog steeds geen pinguïn gezien. Een andere toerist had ons de tip gegeven om bij een bootstijger bij het eiland te gaan kijken. Hier zijn we heengegaan en hebben we aan het strand gezeten waar we tot onze verbazing geen pinguïns zagen maar zeeleeuwen! De zeeleeuwen zwommen voor de kust heen en weer waar wij op het strand zaten, wel spannend! Daarna zijn we langzaam terug gelopen richting de stijger waar het zo donker was dat Ben bijna zijn nek brak over een possum die rondjes liep over het wandelpad. Net toen we de zoektocht naar pinguïns hadden opgegeven zag Kristien twee twinkelende oogjes aan de waterkant. Na er een foto van hebben gemaakt bleek dit een pinguïn te zijn! Nu was de avond helemaal geslaagd! En net op het moment dat je denkt dat de avond niet nog beter kan worden zagen we onze allereerste dolfijn zwemmen onder de stijger! wauw.

Ben’s birthday.
Ben wilde voor zijn verjaardag graag een ontbijtje hebben. Als verassing is Kristien naar de lokale bakkerij gelopen en heeft twee mega grote ham/kaas croissants meegenomen en in het hostel opgewarmd. Na een heerlijk ontbijt hebben we fietsen gehuurd om langs de kust te fietsen richting Goolwa. Dit hebben we ook gedaan. Onderweg zijn we een paar keer gestopt om over de zee te kijken. In goolwa aangekomen hebben we bij een restaurant gegeten met uitzicht over de zee. Hier heeft Ben een lekkere beefburger gegeten en kristien een lekkere visfilet burger. Daarna zijn we verder gefietst langs de kust waar we pelikanen tegen kwamen die op een stijger zaten! Het was die dag vrij warm, dus ondertussen moesten we ook nog even langs een supermarkt om wat extra drinken te halen. Daarna zijn we teruggefietst richting Port Elliot. Op de terugweg kwamen we kangoeroes tegen die in het gras langs het fietspad zaten! Hier hebben we uitgebreid foto’s van gemaakt omdat de kangoeroe ook een Joey bij zich had.

De dag na Ben’s verjaardag had Kristien nog steeds veel last van haar nek. Een dag voor Ben’s verjaardag werd ze wakker en zat haar nek op slot. Na van alles geprobeerd te hebben met Cool gel etc hadden we besloten dat het beter was als we terug zouden gaan naar Adelaide. De eigenaren van het Hostel in Port Elliot waren zo lief om ons af te zetten bij de bushalte zodat we niet met Kristien haar backpack hoefden te slepen. Eenmaal in Adelaide aangekomen is Ben naar het hostel gelopen met de helft van de bagage en daarna weer terug om Kristien en de andere helft van de bagage op te halen.

Kristien’s birthday.
Wat wilde Kristien graag voor haar verjaardag hebben?... Muffins! Dus Ben heeft een hele doos met negen megamuffins gehaald in verschillende smaken. Omnomnom lekker! :) De pijn in de nek was ook nog steeds niet over en daarom heeft Ben, Kristien meegenomen naar een Thaise massagesalon. Hier heeft Kristien een deep tissue massage gehad om alles even goed fijn te knijpen. Dat was bijna hoorbaar in de wachtkamer! Maar na de massage voelde Kristien zich wel beter!
Die avond zijn we saampjes lekker uitgebreid uit eten gegaan in Adelaide van het verjaardagscadeau van Kristien haar ouders. We hebben beiden een heerlijke pizza Calzone gegeten met een lekkere ijskoude Corona erbij. Als toetje zijn we naar een ijssalon gegaan en hebben we twee grote bekers met ijs gegeten.

Australia Day
Na een paar dagen bijkomen in het hostel in Adelaide was het Australia Day. Deze dag staat alles in het teken van Australië en dan is iedereen in de kleuren van Australië. Een soort van Koninginnedag zullen we maar zeggen. Tijdens deze dag was ook de finish van de Tour Down Under in Adelaide, dus het was erg druk in de stad. Om die drukte te ontsnappen zijn we met de Tram naar Glenelg Beach gegaan. S’ avonds waren er optredens langs de rivier tegenover de Adelaide Oval. Na de optredens werd de avond afgesloten met vuurwerk… Groots vuurwerk! Vuurwerk dat beter was dan het vuurwerk tijdens de jaarwisseling in Melbourne! En volgens sommigen ook beter dan dat van Sydney.

Barossa Valley
Toen we ons verblijf in het hostel gingen verlengen vertelde de nachtmanager ons dat hij een dagtour wilde gaan organiseren naar Barossa Valley. Hier hebben we ons dan ook meteen voor ingeschreven. Vanaf het hostel zijn we s’ morgens vroeg met nog twee anderen vertrokken naar de Barossa Valley. Hier zijn we naar een lookout gereden met uitzicht over de vallei. Daarna zijn we naar verschillende wijnproeverijen gegaan om (veel)wijn te proeven.  Bij één van deze wijnproeverijen hebben we ook een lekkere fles wijn meegenomen voor later. Daarna zijn we naar een meer gereden met de grootste dam van South Australia genaamd The Whispering Wall. De dam heeft een zeer goede akoestiek waardoor je iemand kan horen praten die aan de andere kant van de dam staat. Dit hebben we natuurlijk ook geprobeerd. Ben is naar de andere kant van de dam gelopen en heeft staan praten met de nachtmanager van het hostel. Kristien aan de andere kant kon het hele gesprek volgens alsof ze ernaast stond. Ook gewoon fluisteren is honderden meters verder aan de andere kant van de dam goed te verstaan! Supergrappig!
Na de dam zijn we gaan lunchen in een restaurant waar we lekker hadden gegeten. Na de lunch zijn we naar een Duits plaatsje geweest in de buurt, wat naar onze mening weinig weg had van een Duits plaatsje op het bier en de braadworst na. Hier waren we dan ook niet heel lang gebleven en zijn we verder gegaan naar Mt. Lofty wat het hoogste punt is in de buurt met uitzicht over Adelaide, de bossen en de zee. Dat was de laatste stop voordat we weer terug waren gereden naar het hostel. Een leuk dagje uit!

De laatste dag van de maand Januari zijn we met de Firefly Express weer teruggegaan naar Melbourne voor werk.